sharing and insights

Bestaat deze website ook als je er niet bij uitkomt? Van niets naar iets. Het begin van een gedachte. Een woord is maar een woord en ik gebruik nu het woord ‘gedachte’. Ik laat  gevoel even weg. Vanwege de verbondenheid met aandacht.

Er was iets in jou voordat je begon te lezen. Een prikkeling die ervoor zorgde dat je nu bij deze tekens die wij letters noemde uitkomt. De indrukwekkende rivier van oorzaken en omstandigheden.

De aangename prikkeling die je voelt als een brandnetelblad je kuit raakt. Dan is er even niets en dan begint het gedachtenproces. Het wordt jeuk. Je kijkt naar beneden. Je ziet de brandnetel nog bewegen. Shit! Brandnetel. Herinneringen en wat je zou moeten voelen omdat deze prikkeling nu een brandnetelbeet is. Dan is er de boosheid. Die is hard, oordelend. Daar klamp je je aan vast.

Ik koos net voor ‘gedachte’ boven ‘gevoel’ Misschien raakte je dat wel. Schoot je te binnen dat jij wel een duidelijk onderscheid maakt tussen gedachten en gevoel. Een harde gedachte, een harde return. Dan gaat er een deur dicht en misschien een andere deur open. Dan is het ‘nee’. Ik snap dat, van die hardheid, maar ik wil het zacht houden.

Ik vermoed dat je dat kunt doen door steeds terug te keren naar het begin. Je ziet een Arabische vrouw lopen en het valt je op hoe statig ze loopt. Je recht je rug wat.  Van prikkeling tot statigheid is een groeiproces. Met wel duizenden afslagen.

Als je dat proces helemaal doorloopt kom je aan de buitenkant aan en die is hard. Stevig. Te hard misschien. Je hebt een mening en die groeit in jou totdat het een statement wordt. Haar hoofddoek is een teken van onderdrukking.  Een mening die je wilt vasthouden. Die een eigen leven gaat leiden. Waar je je mee identificeert. De zachte nog kleedbare klei, de nieuwsgierige vreemdheid wordt een harde kruik die je naar iemand kunt gooien.

Deze website is als de draaitafel bij kleien. Water toevoegen. De vorm kan nog veranderen. Je kunt opnieuw beginnen. Andere handen andere vormen. Ik deel hier mijn prikkelingen die ik kneed tot inzichten die ik wil delen.  Niet om bevestigd te worden, gelijk te krijgen maar om tot een betere vorm te komen. Een kruik waar water vrij in kan bewegen.

Omdat je nu hier bent kun jij ook draaien en kneden. Door te  reageren, te bevragen, zeggen wat je onduidelijk vindt of wat ik vergeten ben boetseer je aan mijn(ons) groeiend inzicht. Denk aan een soort vuurplaats. Je kunt aanschuiven, luisteren, uitdagen, stil blijven. Je bent daar vrij in. Je kunt dan met een klik de website achter je laten. Je kunt ook blijven.

Ontdekken hoe en dat je vrijwel onmiddellijk iets toevoegt. Als ik het woordje school gebruik draait jouw  kraan van herinneringen open. Wat wil je bijdragen? Doe ermee wat je wilt. Schrijf een blog, stuur het me toe. Deel het met iemand anders. Voeg het toe aan de zachte klei. Richt je aandacht erop. Samen houden we het inzicht zacht.

Een graszaad kom uit dezelfde stam als een eikel. Hun gemeenschappelijke wortel is de  groene alg die op het land gekropen is. je kunt het in je tuin zien: ontelbare variatie is mogelijk. Jij bent een vormer.  Jij wordt er deel van. Het krijgt een eigen leven, een eigen klank. Voor die verschillende vormen zijn er verschillende kamers in deze herberg. Op het menu van elke herberg staat eten en drinken en een vraag. Doe je rugzak af en schuif aan. Gebruik je aandacht.

Joost Vriens.